LUIPAARD

 

 

Safari Court Hote

 

 

SESRIEM CANYON

 

 

SOSUSVLEI

 

 

SOSSUSVLEI

 

 

 

 

 

 

PORT CROSS

 

 

MUSEUM SWAKOPMUND

 

 

SWAKOPMUND

 

 

VINGERKLIP ROTS

 

 

ORGELPIJPEN

 

 

ROTSTEKENINGEN

 

 

 

 

HIMBA VROUWEN

 

 

STRUISVOGELS

 

 

IMPALAS

 

 

BOSJESMANNEN

 

 

NEUSHOORN

 

 

LEUWIN

 

 

KROKODIL

 

 

OLIFANT

 

 

KERK VAN WINDHOEK

 

meer foto's

slideshow

Terug naar de website

Verslag reis Namibië

van 21 november tot 7 december 2010

Mermans Annette

Zondag 21-11-2010: vlucht naar Windhoek

Afspraak op de parking van Antwerp tennis voor het vertrek met de bus naar de luchthaven
van Frankfurt. Hier vertrekt onze vlucht met bestemming Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Met een half uurtje vertraging stijgt het vliegtuig uiteindelijk op maar we vliegen met een andere maatschappij dan oorspronkelijk was gepland nl Air Tahiti. Het vliegtuig van air Namibië was in onderhoud. Onze nachtvlucht is toch prima verlopen hoewel er weinig geslapen werd op het vliegtuig. Rond 8 h ‘s morgens 22-11-2010 komen we uiteindelijk toe in de luchthaven van Windhoek waar onze plaatselijke gids Marius ons al staat op te wachten. Vanaf dit moment zal hij samen met Guy ons begeleiden op deze reis.
We vertrekken van op de luchthaven onmiddellijk voor ons eerste bezoek naar het dierenpark voor gekwetste en bedreigde dieren. We maken hier een rondrit in de jeeps en zien er wilde honden, jachtluipaarden, bavianen, enz.
In de namiddag vertrekken we richting hotel waar we even tijd krijgen om ons wat op te frissen, eventueel een duik in het zwembad want het is hier echt zeer warm en plakkerig. Na een lekker avondmaal overnachten we de eerste maal op Namibische grond in Safari Court Hotel in Windhoek.

 

Dinsdag 23-11-2010: Namib Naukluft Park

Vertrek richting Sossusvlei. We maken nog even eerst een stop in het Koopcentrum van Windhoek om wat Namibische dollars af te halen. Hier lopen we eventjes rond alvorens onze lange tocht verder te zetten. Aanvankelijk zijn er nog goed verharde wegen maar stilaan verandert ook het landschap. De begroeiing planten en bomen verdwijnen en we zitten midden in de woestijn met enkel nog stoffige zandwegen. Via Rehoboth en de Spreetshoogte Pas rijden we richting Naukluft Park. Dit is de grens met de woestijn. Hier zitten de hartman –zebra’s, koedoes en springbokken die hier ook komen drinken aan de vele bronnen. In de buurt wordt een mooi picknickplaatsje gezocht om daarna verder te rijden richting Sossusvlei waar we 2 nachten zullen verblijven in Sossusvlei Lodge. Het avondmaal, een enorme wildbarbecue wordt hier buiten opgediend. Van niet minder dan 9 diersoorten kunnen we het lekkerste stuk vlees proeven. Het is vroeg bedtijd want de vermoeidheid laat zich voelen en de volgende morgen is het vroeg vertrekken.

 

Woensdag 24-11-2010: Sossusvlei en Sesriem

Vroeg uit de veren. Vertrek 5 h richting Sossusvlei eerst een eindje met de bus en daarna overstap in 4X4 voertuigen richting Sossusvlei gelegen in het Namib Naukluft Park. Dit park heeft 50.000 km² oppervlakte en bestaat hoofdzakelijk uit een ondoordringbaar duinlandschap dat slechts voor een klein gedeelte toegankelijk is voor bezoekers. Door de geringe vegetatie komt hier niet zoveel wild voor. Hier zien we de spectaculaire versteende duinenreeksen en de prachtige zandduinen die zich jaarlijks 3 meter verplaatsen. We maken een wandeling naar Doodvlei en een beklimming op de duin voor de liefhebbers. Hiervoor is wel enige fysiek noodzakelijk omdat het niet zo makkelijk stappen is in deze duinen. Het uitzicht van op de duintop is werkelijk overdonderd. We houden nog halt bij de meest beklommen en gefotografeerde duin 45. Onder de kameeldoornboom (accasia erioloba) die voor duin 45 staat geeft onze gids Marius een woordje uitleg over deze eigenaardige boom. De wortels van deze boom gaan tot 50 m diep om water op te vangen. Ze overleven bij –15 °C (winter) tot + 50°C (zomer). In de lente dragen zij een mimosa-achtige bloem. Het is werkelijk een zeer unieke boom. Koedoes, giraffen enz. komen eten aan de bladeren van deze boom die zeer veel mineralen en vitamines bevat. Hier zien we ook vele nesten van social weavers. Deze kunnen meer dan een ton wegen en kan honderden vogels bevatten. Elk nest is verbonden met een tunnel die naar de basis van het nest gaat. Helaas worden de nesten zeer dikwijls ingenomen door ongenode gasten zoals pygmeevalken maar de belangrijkste vijand is wel de slang die de jongen en eieren opeten. Na deze interessante leerrijke uitstap in de Sossusvlei en Sesriem trekken we terug naar de lodge voor het middagmaal. In de namiddag is er voor de liefhebbers een vlucht van 35 min voorzien in een klein vliegtuigje boven de spectaculaire duinen. Praktisch de ganse groep heeft dit aanbod gretig aangenomen en was wild enthousiast na deze geweldige rondvlucht boven dit stukje mooie natuur. Na deze vlucht een laatste overnachting in de supermooie lodge en dan richting zee de volgende morgen.

 

Donderdag 25-11-2010: Walvisbaai

Vertrek richting Walvisbaai met een tussenstop in Solitaire. Hier kan je de wereldberoemde appeltaart proeven in de Moose Bakery. Leuk om dit kleine dorpje even rond te kuieren. Onze trip gaat verder en we passeren de Steenbokskeerkring waar het tijd was voor onze eerste groepsfoto die we nemen bij de plaat met de aanduiding van de Steenbokskeerkring. We passeren de plaats waar 2 Duitse geologen onder WO2 ondergedoken hebben gezeten in een grot tot ze zich owv zwakke gezondheid moesten overgeven. Tussen de vele botanische varieteiten vinden we hier de ongelooflijke Welwitschia Mirabilis, een vreemde plant ontdekt door de Oostenrijkse geneesheer Friedrich Welwitsch. Deze plant drapeert zijn bladeren over de woestijngrond en heeft aan één dauwdruppel per dag voldoende om 2000 j oud te worden. In het Africaans noemt men deze plant “twee-blaar-kan-nie-dood-nie". De voortplanting gebeurt door bestuiving enkel bij grote droogte en hitte en afwezigheid van water. We zetten onze tocht verder over de Welwitschiaroute gelegen in het Namib-Naukluftpark door een maanlandschap met uitzicht over verweerde heuvels en valleien uitgediept door de Swakop Rivier. Tijd weerom om een korte uitstap te doen en het maanlandschap te betreden. Door tijdsgebrek eten we onze lunch in de bus en zetten onze tocht verder richting Swakopmund ongeveer nog 12 km verder. Onze eerste kennismaking met dit pittoreske dorpje –stop aan de zee, eventjes iets drinken in een pub en dan verder richting Walvisbaai waar we zullen overnachten en het avondmaal nemen in een plaatselijk restaurant uiteraard voor de liefhebbers met onze eerste zalige ----oesters. Hier natuurlijk al zeevruchten wat de klok slaat. En of we ervan genoten hebben…! Een verkwikkende nachtrust in het Protea Hotel Pelican Bay Walvisbaai met uitzicht op zee om ’s morgens te vertrekken voor een onvergetelijke boottocht.

 

Vrijdag 26-11-2010: Boottrip

Vertrek om 8h30 te voet naar boot voor een trip met eten aan boord in het gezelschap van vele zeedieren die sierlijk om en rond de boot onze trip volgen. Aan boord een voorraad oesters, schelpdieren vlees en vooral vishapjes à volonté. Af en toe komt een zeehond aan boord even dag zeggen.
Na deze boottocht vertrek met de bus naar het robbenprevent- een zeerobbencolonie waar we de zeerobben in hun natuurlijke omgeving kunnen observeren, zelfs bevallingen hebben we er van dichtbij kunnen volgen. Duizenden beesten hebben we hier bezig gezien. Agressieve mannetjes die vechten voor hun territorium, zich niet bekommeren om hun jongen en schreeuwen om voedsel. Deze plaats is indrukwekkend maar geeft ook wel een enorme stank zeker als de wind uit de verkeerde richting komt.
Tijd om terug plaats te nemen in de bus richting Swakopmund waar we ons klaarmaken voor het avondmaal en de overnachting in Hotel Swakopmund &Entertainment Center waar we 2 nachten zullen verblijven.

 

Zaterdag 27-11-2010: Swakopmund

Vrije dag met mogelijkheid om wat rond te lopen in dit mooie gezellige dorp waar je zowel Africaans als Duits kan spreken.
Na een strandwandeling brengen we een bezoek aan het plaatselijke Swakopmund museum (gesticht in 1951 door de rondtrekkende Duitse tandarts Alfons Weber) wat werkelijk de moeite waard is. Het geeft ons een kijk op het stadje en het leven op Swakopmund. We vinden hier een grote verzameling historische en etnologische voorwerpen. Het stadje zelf (gesticht in 1893) als een havenstadje door Duitse kolonialen om de concurrentie aan te kunnen met Walvisbaai dat gecontroleerd werd door de Engelsen, heeft nog een groot deel van zijn Duitse karakter behouden. Het is zalig rondkuieren langs de vele Jugendstil-gebouwen en een koffie te drinken in de mooie koffiehuizen of gezellige terrassen vaak begeleid door muziekorkestjes. Van al dat rondlopen toch stilaan een beetje honger gekregen. We wagen onze kans om toch binnen te geraken bij één van de bekendste restaurants The Tug gelegen aan het strand naast een ijzeren steiger waar je ’ s avonds de zon ziet ondergaan in de zee. Een zeer geliefde plek met vooral vis – en zeevruchtenspecialiteiten. Na dit uitzonderlijk lekker middagmaal gingen we nog wat shoppen maar de winkeltjes waren vanaf 13h dicht… pech maar terrasjes doen is ook best gezellig zeker als een troepje kinderen ons vergast op wat Africaanse dansjes uiteraard voor een beetje centjes. Bij onze aankomst in het hotel nog eventjes zwemmen en ons weerom klaarmaken voor het avondmaal en de laatste overnaching in dit mooie hotel.

 

Zondag 28-11-2010: Fingerclip Rock.

Zondag 28-11-2010: Om 8 h vertrek uit ons hotel richting Damaraland. Onze eerste halte is in de nabijheid van de Brandbergen, de hoogste berggroep van Namibie. We houden halt nabij Sorris Sorris waar de Herrero-vrouwen leven. Ze zijn gekleed in zeer typische kledij en bieden souvenirs te koop aan. Na deze korte stop rijden we tegen de middag verder door naar Vingerkliplodge. Hier gaan we lunchen en een wandeling maken na het eten. In deze omgeving is het gebergte veel groener en treffen we ook de immense termietenheuvels aan die we ook iets meer van dichtbij gaan bekijken en waarover we tegelijkertijd een deskundige wetenschappelijke uitleg krijgen van onze lokale gids Marius.
De vingerkliprots is ongeveer 35 m hoog en is ongeveer 315 miljoen jaren geleden gevormd. In de onmiddelijke omgeving nog een andere kliprots nl de suikerpot. Het was hier broeiend heet, het zeeklimaat en de aangename temperaturen hebben we achter ons gelaten. De wandeling was de moeite maar wel uitputtend door de vreselijke hitte en het stappen in het mulle zand.
Na deze wandeling worden we althans het laatste stuk met jeeps naar Ugab Terrace Lodge gebracht want het is onmogelijk om hier met de bus te geraken. Binnen het domein van de Lodge zitten springbokken en ander Africaans wild. Aperitieven en avondmaal gebruiken we buiten op het gezellig terras. Hier verblijven we weerom maar 1 nacht.

 

Maandag 29-11-2010:Twijfelfontein

Vertrek uit Terrace Lodge naar de Twijfelfontein. Hier verandert het landschap opnieuw en krijgen we opeengestapelde keien en geweldige rotsformaties te zien. Twee stops onderweg: Verbrande Berg en de orgelpijpen vlak bij elkaar. De verbrande Berg is geen vulkaan maar is gevormd door erosie, het magma (binnenste aardlaag ) die naar buiten is gekomen. Onder de berg is dolomiet ontstaan door snelle afkoeling van het magma en dit geeft de vorm van orgelpijpen. Even afdalen naar beneden om dit van dichterbij te bekijken, werkelijk fascinerend wat de natuur allemaal teweeg kan brengen.
In de namiddag staat een bezoek aan de wandtekeningen van de Bosjesmannen op het programma. Tot mogelijk 10 000 van deze tekeningen zijn hier in de buurt van de Twijfelfontein terug gevonden en zouden meer dan 5000 j oud zijn. Het zijn afbeeldingen van springbokken, koedoe’s en ook educatieve borden die gebruikt worden om de bosjesmannen-kinderen wegwijs te maken in het spoorzoeken naar deze dieren.
De naam Twijfelfontein komt omdat deze waterbron dagelijks onvoldoende water levert voor een blijvende bewoning. Avondmaal en overnachting in Twijfelfontein Lodge. Vroeg in bed want de andere ochtend vertrekken we zeer vroeg met de bus voor een uiterst lange trip.

 

Dinsdag 30-11-2010: Opuwo

Stipt 7 uur vertrekt de bus voor een lange rit naar Opuwo, het hartje van Kaokaland.
Een korte stop in Khorixas en dan verder richting Kamanjab (105 km). Opnieuw weer veel rotsformaties maar met veel groen. De tocht gaat verder richting Ruacana. Naast de weg tussen deze rotsformaties treffen we regelmatig koedoe’s giraffen, apen, hartman-zebra’s aan. We zijn hier dan ook in de uitloper van het Etosha-park (grootste Nationaal Park van Namibie). De weg hier is momenteel verhard en goed berijdbaar dat was vroeger wel even anders. Naast de weg zijn er ook verschillende zogenaamde wildboerderijen te zien, hier zit het wild binnen een omheining en is eigendom van de boer. De busrit verloopt zonder problemen en we komen ook tijdig aan rond 13h30 in onze volgende Lodge: Opuwo Country Lodge. In de vroege namiddag staat een bezoek aan de Ovahimba op het programma. De Himba’s zijn nomaden die constant op zoek zijn naar de beste weiden voor hun dieren, schapen en bokken. De mannen zullen we zeker niet aantreffen maar wel de zo gekende Himbavrouwen. Ze mengen rode aarde met schapen- of ossevet en smeren dit dan op hun lichaam wat hen een unieke bruin-rode kleur oplevert.
Het bezoek moest spijtig genoeg wat uitgesteld want de regen was spelbreker, met bakken viel de regen uit de lucht. Uiteindelijk konden we toch een tijdje later met onze jeeps vertrekken richting Himbakraal.
Nadat we kennis maken met hun levenswijze in de hutjes, spreiden zij hun zelfgemaakte kunstwerkjes vooral sieraden zoals armbandjes en kraaltjes en zelfgemaakte popjes ten toon en bieden ze te koop aan.
Nadat ze tenslotte nog een groepsdansje met gezang ten beste geven verlaten we voldaan deze Ovahimba’s en rijden we met de jeeps terug naar onze mooie Lodge want ondertussen is het weer aan het regenen.

 

Woensdag 1-12-2010: ETOSHA NASIONALE PARK OMGEWING

Vroeg opstaan 6h om te kunnen vertrekken om 7h30 na een heerlijk ontbijt richting Kamanjab en verder naar Outjo waar we de lunch gebruiken. Weerom is de omgeving de moeite waard, de natuur is magnifiek en naast de weg tussen de rotsen regelmatig massa’s struisvogels, giraffen zebra’s. De fotografen onder ons krijgen hier al een voorsmaakje van wat er allemaal te zien zal zijn op de safari’s de volgende dagen. Een honderdtal km verder bereiken we de Toshari lodge, vlakbij het Etosha Nationale Park, waar we opnieuw 1 nachtje doorbrengen. Bij onze aankomst hebben we opnieuw een flinke regenbui. Na het avondmaal op tijd in bed want de volgende morgen worden we weerom om 5h30 gewekt om op tijd te vertrekken op safari.

 

Donderdag 2-12-2010: Etosha National Park

Donderdag 2-12-2010: Om 7h stipt vertrek met de jeeps (open 4X4 voertuig) op Safari in het grootste Nationaal Park van Namibie: Etosha National Park. De temperatuur viel een beetje tegen, hoewel we er wel op voorzien waren was er een ijskoude wind in de vroege uurtjes die door de open jeep gierde zeker als we wat snelheid hadden. Het geen we allemaal gezien hebben maakt dat immers ruimschoots goed.
Het Etosha Nationaal Park is de “Trots van Namibië”. Het is een van de beste parken ter wereld om wilde dieren in hun natuurlijke omgeving te aanschouwen. De totale oppervlakte van dit park bedraagt meer dan 20.000 km². Er zitten 114 verschillende soorten zoogdieren,340 verschillende vogelsoorten en 16 verschillende reptielen en ontelbare verschillende insectensoorten. We hebben dan ook ongelofelijk veel wildebeesten( gnoes) zebra’s, spiesbokken, springbokken, oryx enz. gezien. Ook een zeer oude olifant hebben we kunnen observeren. In het park hebben we ook even een stop gehouden en uitgestapt aan de drinkplaats van de dieren waar we weerom veel dieren konden observeren, jakhalzen, zebra’s, giraffen enz. Binnen het park hebben we dan ook met smaak onze meegenomen lunch naar binnen gespeeld en op het einde van de safaririt was er nog een stop voorzien en werd de jeep opengemaakt en kwam er zowaar een echte bar te voorschijn en iedereen had wel zin in een drankje in die mooie omgeving. Zo zit onze 1ste safari erop en rond 17 h vertrekken we richting Mokuti-lodge waar we nu 2 nachten zullen verblijven. Deze lodge is een private lodge gelegen in een 4000 ha groot park aan de oostelijke rand van Etosha. Deze zeer luxueuse lodge telt 106 chalets en er is een exotische tuin met een groot zwembad waar we ook nog snel voor het avondeten gebruik van hebben gemaakt. Het eten is buitengewoon lekker en na nog een drankje is het weerom tijd om stilaan in het bedje te kruipen.

 

Vrijdag 3-12-2010: Bosjesmannen en safari.

Vandaag staat een bezoek aan de Bosjesmannen op het programma. Het vertrek is nu voorzien rond 8 h. De “Bossemans gemeenskap”zoals ze hier wordt genoemd zijn gegroepeerd met ongeveer 300 personen. We bezoeken en krijgen een rondleiding bij de Ombile primaire school Foundation die ijvert voor het behoud van de cultuur van de Bosjesmannen. We nemen een kijkje in de school, het internaat, groentetuin, de keuken en het dokterskabinet. We worden ook rondgeleid in de hutten waar we zien hoe deze Bosjesmannen leven en staan versteld van hun taaltje met de vele klakgeluiden die ze maken in hun conversaties. Het bezoek wordt afgerond met een lekkere tas koffie aangeboden door de Foundation die hier prachtig werk levert om de Bosjesmannen en hun cultuur te laten voortbestaan want deze groep is anders met uitsterven bedreigt en de staat doet weinig voor deze groep. Na deze koffiepauze rijden we terug naar onze lodge waar we het middagmaal zullen gebruiken. Hierna was er mogelijkheid om nog wat uit te rusten, een partijtje zwemmen misschien en om 15 opnieuw op safari tot 19 h. Opnieuw nemen we plaats in de 4X4 open voertuigen op zoek naar ook grotere wilde dieren in het Etosha-park. Ditmaal zien we weer veel andere dieren zoals wrattenzwijnen, impala’s(met M op achterwerk), kudde gnoes. We ontmoeten ook een black rhinoceros(neushoorn) die zeer zeldzaam is en ook weerom olifanten.
Onze aandacht wordt ook gewekt door een enorme duizendpoot. Aan het water zien we ook een groep flamingo’s en op het einde passeren we nog een rustplaats waar 1 leeuw met 2 leeuwinnen ligt te rusten. Weerom een fantastische safari-dag. Na het avondmaal dat weerom zeer lekker was met veel wildgerechten op tijd het bedje in, onze laatste overnachting in de mooie Mokuti-lodge.

 

Zaterdag 4-12-2010: Erindi

Vertrek richting onze laatste slaapplaats Erindi-Private-Game -Reserve. We hebben weer een lange busrit voor de boeg nl 340 km en vertrekken dan ook om 7h30. Erindi is een private wildtuin en heeft een oppervlakte van ongeveer 70.000 ha. In de befaamde private game lodge komen de zogenaamde “big five”voor (leeuw, olifant, luipaard, buffel en neushoorn). Er zijn meer dan 1500 dieren aanwezig en meer dan 300 vogelsoorten.
We houden eerst nog even halt en stappen af aan het Otjikoto meer. De naam betekent in het Herero
“Diep Gat “ en werd per toeval ontdekt. Veel mensen zijn hierin verdronken en nooit meer teruggevonden. Duikers beweren dat het werkelijk aangstaanjagend is hier te duiken, er zouden ook een massa aan stalagtieten zijn en niemand weet precies waar het water vandaan komt. Na deze korte pauze zetten we de reis verder via Otavi (kleine stop om te tanken) richting Okahandja. De weg is hier nog steeds goed berijdbaar en de natuur, het rotsgebergte met veel groen is weerom magnifiek. Bij de afslag Erindi game reserve is het nog 40 km over zandweg en vanaf ingang zelf van het park tot aan de receptie van de lodge nog ongeveer 18 km rijden maar het loont de moeite. Bij onze aankomst (14h30) onmiddellijk middagmaal want ook hier staat een safari op het programma in de NM rond 16h30. Het uitzicht in deze lodge is werkelijk fenomenaal, vanuit het restaurant met mooi terras is er zicht op de drinkplaats waar je de dieren vlakbij kan observeren als ze in kudde komen drinken. In deze lodge is de formule all-in en kunnen we ook volop genieten van een glaasje wijn, bier of frisdrank. Om 16h30 vertrekken we in 4x4 terreinwagens voor 10 personen voor onze 1ste safaririt door dit prachtige private park en onze verwachtingen waren hoog. Hier kan je ook dichter bij de dieren komen en rijden tussen de kleine wegeltjes naast de hoofdwegen, de begeleiders van de jeeps staan ook continu met elkaar in verbinding zodat de kans dat we veel dieren zien wel groter is dan in het Nationaal Park. Onze verwachtingen werden ook ingelost en we zagen van dichtbij leeuwen, een hyena, twee olifanten, een groep antilopen en een massa andere dieren zoals gnoes, giraffen, springbokken, zebra’s enz. Op het einde van de rit was de bar in de jeep weer open en genieten we in het wildpark van een lekker glaasje alvorens terug naar de lodge te rijden.
Na het avondmaal blijven we nog geruime tijd kijken van op het terras hoe de verschillende kudden hun dorst komen laven aan de drinkplaats.

 

Zondag 5-12-2010: Erindi

Vroeg vertrekken op safari om 6h30 en daarna ontbijt in de lodge. Weerom andere dieren gezien: klipdas, krokodillen, wrattenzwijnen, nijlpaarden, waterbokken, bavianen enz. Na het ontbijt opnieuw wat uitrusten, een plonsje in het zwembad en ons voorbereiden op de volgende safari om 16h30.
Weerom was deze safari een succes, we zagen 2 cheeta’s, weerom een black rhinoceros die zomaar de baan overstak, een spiesbok met kleintjes, een groep bavianen en nog zo veel meer. Avondmaal in de lodge.

 

Maandag 6-12-2010: Windhoek.

Maandag 6-12-2010: Opnieuw vroeg op safari. Vertrek met de 4x4 om 6h30 voor een laatste korte safaritrip. Het ontbijt is voorzien rond 8h30 en daarna is het tijd om onze valiezen te pakken want het is helaas tijd om deze mooie reis af te ronden. Onze laatste overnachting in Namibie zal op het vliegtuig zijn en we vertrekken dan ook om 10h terug richting Windhoek waar ons vliegtuig ’ s avonds opstijgt richting huiswaarts. We krijgen nog de kans om Windhoek wat van nabij te bekijken en een plaats te zoeken om onze laatste keer eens lekker te eten op Namibisch grondgebied. Na het eten is er nog een bezoek voorzien aan een plaats waar geschoten wild wordt opgezet. Dit was wel de moeite om eens te zien en daarna konden we onze laatste centjes nog kwijt bij de aankoop van nog wat souvenirs. Wel wat moe maar toch zeer enthousiast over deze magnifieke reis, brengt de bus ons veilig naar de luchthaven waar we nog wel ettelijke uren moeten wachten op onze vlucht.