Dag 17: Inca pad tot Intipunku

24 juli 2008

Weerom gaan we voor 14dollar per bus de berg op. Weer betalen we 122sol voor het ingangsticket en we klimmen de berg op om Machu Picchu vanuit een andere hoek te bekijken. Hoe eenzaam ligt deze stad? Nog meer vraag je waarom hier? Waarom al dat gesleep in zo'n onherbergzaam gebied? Het respect voor de Goden (of het respect/de schrik voor de Inca moet enorm geweest zijn). Waarschijnlijk de berekening dat ze hier de zon en de andere goden het dichtst konden benaderen, berekend dus.

We klimmen de berg Machu Picchu op langs het Incapad naar Cusco. Gelukkig dat we per bus en per trein mogen terugkeren. Maar het uitzicht op de oude stad, het Incapad en het oerwoud waren de moeite waard. Hoe kan je een stad zo jaren verschuilen?

Het huidige dorp is in 2004 nog overstroomd. Wel aannemelijk, als je naar boven kijkt en al die flanken ziet moet hier de Urubamba overstromen bij grote regenval. Het dal ligt meer dan een kilometer lager dan de bergtoppen.

Vroeger werden toeristen per helikopter aangevoerd maar er was protest voor het overvliegen van deze mooie site. Alleen hulpacties of koninklijk bezoek staat nog helikopterverkeer toe.

We keren per trein terug naar Ollantaytambo. Een treinrit tijdens de welke er een folkloristisch figuur rondloopt en er een uitgebreide modeshow plaatsvindt, hebben we nog nooit meegemaakt.

En dan per bus naar Cusco. We blijven versteld staan wie al die kilometerslange muurtjes heeft gebouwd om de bebouwde terrassen te vormen. We delen ons eten met de dorpelingen onderweg, genieten van het landschap en van de werkende mensen op het veld.

In het hotel wordt nagekaart over de mooie reis. Iedereen blijft wat langer op want het is onze vrije dag.