Dag 19: Cusco - Lima

26 juli 2008

Om vijf uur uit de veren voor het vliegtuig naar Lima. De eerste gewichtige slachtoffers van de aankopen sneuvelen aan de weegschaal.

Pas als je opstijgt in Cusco begrijp je hoe machtig dit Andesmassief is. Pas dan zie je hoe op de meest onmogelijke hoogten Incapaden liggen en uitgebreide terrassen vakkundig werden geconstrueerd. Wanneer dan plots de eeuwig besneeuwde toppen verschijnen herken je de Veronica, die helemaal niet geïsoleerd ligt zoals wij beneden zagen, maar deel uitmaakt van een enorme keten van toppen boven de 6.000meter. Dan pas weet je wat je hebt mogen beleven, welk spektakel je wordt aangeboden. Op lagere hoogten kijk je naar de precies berekende terrassen, met hun blik naar de zon. Dan pas weet je hoe klein je bent in deze wereld en hoe groots het verleden is van dit land met lama- en mensenoffers. Plots begrijp je welke cultuur je achterlaat en keer je terug naar onze wereld waarin die eenvoud van leven en geloven verloren is gegaan. Hopelijk wacht de Peruanen niet hetzelfde lot...

Caral is de nieuwste ontdekking in Peru. De stad zou ontstaan zijn 3.000 voor Christus, de keramiek bestond nog niet. Dit betekent dat qua leeftijd Peru gelijk komt met Egypte.

's Middags was iedereen getuige van de drilkunst van de paarden. De echt moedigen konden in de achternoen nog winkelen.

We gaan eten naar Waikiki, een pier in de Stille Oceaan, in de zaak la Rosa Nautica. De branding van de Stille Oceaan passeert onder de pier. Een waardige afsluiter van een mooie reis voor iedereen.

Marieke zal haar verjaardag zeker niet vergeten in dit kader. Er zijn weinig groepen die zoveel taart moeten sneukelen.