Dag 20: museum de Larco

27 juli 2008

Op zondag gaan de mensen, die het zich kunnen veroorloven uit de stad. Ze rijden twintig km verder waar de zon al volop schijnt. In Lima hangt er in de winterperiode steeds een wolkendek. In de zomer wordt het dan echt vochtig. De appartementen hebben geen verwarming, geen dubbel glas. Mensen gaan bij elkaar op bezoek en houden hun dikke klederen aan tijdens het bezoek, zelfs handschoenen als het moet.

Om 11u zetten we aan voor een laatste museumbezoek: het museum de Larco. Het gaat om aardewerk, vooral uit het Noorden. Vaak zijn deze voorwerpen eerst door grafrovers ontdekt. Dankzij de inspanningen van deze rijke familie Larco zijn deze voorwerpen verzameld en alzo behouden voor het nageslacht. De buitentuin is een bloemenpracht van cactussen, bougainvilla en orchideeën. De uitbaters zijn hatendados (grootgrondbezitters). De familie kocht de keramiek op want niemand had veel belangstelling voor het museum. Ze hebben ongeveer

45.000 voorwerpen verzameld, vooral keramiek.

Chavin in de aanvangscultuur in Peru, nog voor Christus. De cultuur verspreidt zich over het gebied en groeit na opvolgende culturen. De Paracas wordt dan de textiel, terwijl Lima de adobecultuur ontwikkeld. De godsdienst speelt steeds een vooraanstaande plaats.

De Moche en de Chimu, die pas later voorkomen in het Noorden, komen uitgebreid aan bod. De Moche is in de keramiek toch wel de top. Voor de zonnegod werd goud voorbehouden, voor de maan was het zilver. De Chimus waren vooral gespecialiseerd in metaalbewerking. De volgende zalen worden de culturen soort per soort in detail voorgesteld. De meeste keramiek werd gemaakt voor ceremonies. Vooral wat in graven werd bewaard, geeft een trouw beeld van hoe de mensen leefden en wat voor hen belangrijk was. Probleem is in dit museum de historische herkomst gezien alleen deze voorwerpen, zonder studie hier aanwezig zijn. Wie was de maker? Welke voorwerpen waren erbij? Uit welke plaats komen ze? Dit overzicht wordt gemist, maar het zijn stuk voor stuk meesterwerken van lokale cultuur. Vervolgens een textielzaal... Hoe gingen ze tewerk? Hoeveel werk heeft dit gekost? Het textiel dateert van voor Christus. Planten, mineralen en insecten leverden de kleurstoffen. In de kuststreek gebruikten ze katoen. In de bergen vicunia en lama. Bij begrafenis werden mummies in hurkzit gekroond met een metalen masker en volledig omwonden met textiel.

Vervolgens gaan we naar goud e zilver in de culturen. De Chimu en Sican (beiden in het Noorden) waren meesters in het verwerken van edele metalen. Hier altijd de tegenstellingen zoals we vroeger zagen: man-vrouw, maan-zon, hemel-aarde, ...

De reservestukken zijn oneindig groot in aantal, je kunt zien in de Moche wat het dagelijks leven inhoudt, zowel voor rijke als voor armere leden van de maatschappij.

De erotische afdeling komt uit graven. Voor de Spanjaarden moet het zeker heiligschennis geweest zijn. Er is ook niks geweten van de zeden en gebruiken uit die tijd. Heel deze cultus is van voor de Inca's. Slechts 10% van de teruggevonden voorwerpen heeft de vruchtbaarheid als onderwerp.

In het gezellige restaurant aan het museum eten we een aardappelgerecht met diverse groenten en fruit in verwerkt. Het oogt goed, maar ondanks de aanwezigheid van pepers helemaal niet straf smakend. Lomo saltado als afscheid, het kan niet beter. Frieten, rijst en rundvlees met wat groentjes. Zo afscheid nemen van Peru doet het vaarwel zeggen minder pijn.

Aan een snelheid van 343km verlaten we de grond van Lima en keren terug voor een 10.536km lange tocht naar Schiphol.