Dag 6: Bezoek aan de stad Arequipa

13 juli 2008

Even gerust (van 1u tot 3u15) en naar het vliegveld. Myriam zegt dat de zomer in Lima onleefbaar is: 29 graden maar bij elke beweging zweet je enorm in dit uiterst tropisch en vochtig klimaat.

's Nachts vertrekken geeft je de geneugten van het nachtleven: bars, ook 's nachts getoeter van auto's en politiesirenes a volonté.

Om 7u precies stappen we op onze bus op 2.300 meter hoogte. Arequipa heeft drie bergen (Chachani  6075m, Misti 5825m en de Pichu Pichu 5664m) rond zich. Pichu is bergtop, dus Pichu Pichu is meerdere toppen. Arequipa = de witte stad, meteen de 2'de grootste stad, na Lima. Naast de landbouw zijn er vele mijnen actief (goud, zilver, koper). Aardbevingen zijn hier normaal, meestal 12 per dag, hele kleine. Alles van tubes, gesloten flesjes, enz. komen onder druk te staan bij het openen.

Het middagmaal in 'Sol des Mayo' is uitstekend, mooie muziek, lekker eten, alles af.

De bevolking is duidelijk herkenbaar: hoe donkerder de huidskleur hoe lager de status.

We bezoeken het stadscentrum (Playa del Armas), typisch Spaans ingericht in 1540. 'Arequipa=achter de berg'. Alles is gebouwd in de witte vulkaansteen (vandaar de witte stad, anderen zeggen de stad waar de blanken wonen). De kathedraalgevel heeft veel te lijden gehad van de aardbevingen. We ontmoeten een verkoopster in Colcakledij (zie later). De kathedraal binnenin is typisch van stijl, sober en erg Europees. Niks oud, door brand en aardbevingen is het origineel verdwenen. Een altaar in Italiaanse stijl, de luchter is van het Spaanse Toledo (met Moorse inslag). De preekstoel is van Lyon terwijl het orgel Vlaams is, het grootste in Amerika.

De Chilirivier verdeelt de stad Arequipa. De moderne huizen zijn klein want er zijn tegenwoordig alleen kleine gezinnen. We rijden naar een mooi uitzichtspunt. De 'zwartebroek'indianen waren bekend voor landbouw en de kleurrijke textielstoffen. Hier waren ook pre-Incaculturen met landbouwterrassen. Arequipa is omgeven door woestijn, de groei van de stad drijft mensen zelfs de berg op, als maar hoger.

Er zijn drie oogsten per jaar. De vulkanische steen werd vroeger gebruikt voor de bouw. Armen komen naar de stad, maar ze gaan op een vulkaanberg wonen met alle risico's.

Legende: een jong koppel wilde trouwen, de dag voor het huwelijk overleed het meisje. De jongen beklom de Pichu Pichu en stierf daar, zijn beeltenis is nog steeds herkenbaar in dat gebergte als een liggend figuur.

Yanahuara. De Johannes de Doperkerk heeft maar een toren, is dus mannelijk (dateert uit de 17'de eeuw).

De Peruaanse vlag bevat een vicuna, een kinineboom en hoorn des overvloeds (teken van de rijkdom). De vlag van Peru is zonder de afbeelding. Met de afbeelding is het voor officiële gelegenheden.

Vervolgens het bezoek aan een convent van 25 zusters Dominicanessen, het waren er ooit 300. Het Santa Catalina klooster, een stadje binnen de stad, met kleurrijk geverfde gevels is de parel van Arequipa. Pas na de aardbeving van 1970 werd het publiek opengesteld. De oudste zoon werd priester, de oudste dochter trouwde, de tweede ging in het klooster. Vaak waren er tientallen kinderen in een gezin. Voor rijke dochters was dit uiteraard met meerdere diensters.

Het klooster dateert uit de 16'de eeuw. Alleen hoge gasten van moeder overste (de eerste was Buchmann) waren welkom. Het noviceklooster is duur 100 peso’s (alleen voor voeding), er was maar plaats voor 8 novices. Het klooster was volledig wit, niet deze helle kleuren van vandaag. We betreden de patio van de sinaasappelboom. Begraven was binnen de muren. 25.000m2 klooster, het was een eer erin te mogen leven. 2.400 gouden kronen inkoopsom, zeer duur. De diensters mochten de stad in en zo wisten de nonnen alles over de buitenwereld. De zusters leven nu van verkoop van zalfjes en zeepjes. We zien hele zalen, waaronder een waterbekken voor de wasserij.

Bij onze terugkeer in hotel la maison d'Elise komen we te weten dat huizen niet standaard met chauffage zijn uitgerust en dat de luchtvochtigheid slechts 25% bedraagt.