Dag 15: Heilige vallei

22 juli 2008

We rijden heel de Heilige Vallei door. Gezien we de hellingen op en af moeten passeren we heel wat hoogten. Machu Picchu ligt veel lager dan Cusco. Ze verkopen voorbeelden van de geoogste producten met maar even 27 verschillende geoogste producten.

28/7 is feestdag. Je ziet steeds meer vlaggen. Kan ook niet anders, als je niet bevlagd krijg je een boete. 

Flora en fauna zijn erg rijk in deze regio om nog te zwijgen van de dieren en planten in het oerwoud. Sommigen staan nog niet op inventaris.  Vanuit Cusco vertrokken er denkbeeldige lijnen in alle richtingen en op geregelde afstanden waren er heiligdommen. Dit konden tempels zijn maar ook versierde rotsformaties of een rots met tekeningen.

We bezoeken onderweg nog een bedrijf waar we alle kameelachtigen samen kunnen begroeten. Hier leren we dat baby-alpaca overal hetzelfde is maar dat de wijze van bewerken minstens even belangrijk is voor de kwaliteit. De prijs groeit in dezelfde verhouding natuurlijk.

Er is het oude hoge Pisac (=patrijs) van de Inca's (2.970m, dat bescherming biedt tegen grote regenval) en lager ligt het Spaanse Pisac met zijn mooi marktje. We wandelen een uurtje naar het hoge Pisac. Van hieruit hadden de Inca's een strategisch en militair overzicht over drie hoofdrichtingen in het Incarijk.

Vrouwen die beschikbaar waren voor een partner staken bloemen in hun hoed om 'aanspreekbaar' te zijn. Vandaag is het vooral een toerismelokmiddel.

Imposant om de Incastad boven te zien liggen boven de terrassen. Tegen de helling bouwen ze muurtjes, dan voeren ze goede grond aan uit het lager deel. Via bevloeiing kan de landbouw beginnen. De klim kan beginnen. Mikken op de eerste gebouwen die het Koninklijk Paleis blijken te zijn. Nog hoger bij de zon (maar ook nog veel groter) is het religieuze gedeelte. En wat onze gids te vertellen had: juist, dat de zon een schaduw geeft die verschilt per seizoen. Zijn we zo'n slechte leerlingen?

 We rijden de hele tijd in de diepte van de Heilige Vallei, langs de Urubamba. We bewonderen de hoge flanken die aan de zonnekant Incaterrassen laten vakkundig, maar artisanaal bewerkt worden.

We zien diverse Incapaden in de bergen, bijvoorbeeld het pad van Cusco naar Chinchero. Het moet geen luxe geweest zijn om die paden, vaak met lastdieren, af te leggen.

In Urubamba nemen we het middagmaal. Een gewezen klooster, ongelooflijk stemmig of kwam dat door de sfeermuziek van Qatun Rumi expression.

Een van de grote problemen van Peru is dat er geen ruimtelijke ordening is, Iedereen bouwt waar en wanneer hij wil buiten de natuurgebieden. Resultaat: steeds meer heel mooie gebieden worden ontsierd door wildgroeibewoning. Binnen een aantal jaren zal dat het toerisme en de eigenheid aantasten.

De site Ollantaytambo (de rustplaats van Ollantay) in de Heilige Vallei is onze volgende bestemming. Hier moeten we toch eerst een steile beklimming doen. Ollantay is verliefd op de dochter van de Inca. Hij schaakt haar, maar de Inca komt hem overwinnen en zet de generaal gevangen. De Incadochter is echter zwanger... Pas als de Inca gestorven is laat zijn zoon (de nieuwe Inca) het koppel vrij. Over dit verhaal is zelfs een opera geschreven.

Dit was een vesting van 1.000 jaar voor de Inca's. Via deze bergen werd de stand van de zon berekend. De berg met de zonnetjes in Cusco was deze berg. We zien nu duidelijk dat stenen ook binnenin zijn uitgehouwen om stevig te hechten, ook bij aardbevingen. Deze stenen komen van en andere berg (gezien deze berg uit ander gesteente bestond).

Bovenaan staat de Inca boven 4 personen die op hun beurt 10 man dirigeren. Die weer over honderd en elk daarvan weer baas van 1.000man. Als het water belicht wordt door de zon vangt het nieuwe jaar aan (21 juni). Sommigen verkiezen winkelen, met als attracties een bezoek aan een woning en een kinderfeest. De moedige klimmen omhoog.

We overnachten in Urubamba.